Sterowce znów wzniosą się nad Gliwicami? To prawdopodobne! Mogłoby się wydawać, że katastrofa Hindenburga w 1937 roku na zawsze przypieczętowała los tych wielkich, latających balonów. Nic bardziej mylnego! Okazuje się, że sterowce nie tylko dobrze prezentują się na niebie, ale również mogą być bardzo praktyczne.
Zapomniany już środek transportu mocno zainteresował amerykański koncern zbrojeniowy Lockheed Martin, który zajmuje się m. in. produkcją wojskowych myśliwców.
Z technologicznego punktu widzenia, jedną z istotnych zmian wprowadzonych w nowych sterowcach, względem tych przedwojennych, jest zastosowanie innego gazu wypełniającego balon. Niebezpieczny wodór zostanie zastąpiony helem. Siła nośna obu jest podobna, ale ten drugi nie jest tak wybuchowy.
Zaletą sterowców jest duża wyporność. Choć nie dorównują one rozwijaną prędkością samolotom, to ogromny balon może udźwignąć ponad 20 ton ładunku, co stanowi połowę ładowności większości dużych samolotów transportowych, np. McDonnell Douglas DC-10.
Sterowiec to prosta i bardzo lekka konstrukcja – często nie przekracza kilku ton. Natomiast sam kadłub transportowego DC-10 waży 110 ton. Ceny samolotów oscylują wokół setek milionów dolarów. Produkcja sterowca w kosztownej, niezoptymalizowanej fazie eksperymentalnej kosztuje zaledwie 40 mln dolarów.
Firma chce wykorzystać sterowce, przede wszystkim, do celów transportowych. Wyporność jaką daje hel zapewnia spory zasięg lotu. Maszyna startuje pionowo, co także jest sporym plusem, bowiem umożliwia to rozpoczęcie lotu w miejscach, w których nie ma pasa startowego.
Lockheed Martin finalizuje właśnie negocjacje na sprzedaż 12 maszyn dla firm z branży wydobywczej. Póki co jeszcze za oceanem, ale kto wie? – Może za kilka lat zobaczymy sterowce także nad gliwickim niebem…
